Χονδρομαλάκυνση επιγονατίδας είναι μια από τις αιτίες του συνδρόμου επιγονατιδομηριαίου πόνου. (PEPS)
Συχνά ονομάζεται και ‘’γόνατο του δρομέα’’. Αυτή η κατάσταση επηρεάζει συχνά τους νέους καθώς και άλλα υγιή άτομα.
Η ακριβής πηγή του πόνου σε αυτούς τους ασθενείς, είναι ένα θέμα συζήτησης. Έχουν γίνει σκέψεις ότι ο πόνος είναι αποτέλεσμα του ερεθισμού του χόνδρου στο πίσω μέρος του οστού της επιγονατίδας. Καθώς η επιγονατίδα κινείται πάνω –κάτω εφαρμόζονται άνισες δυνάμεις, και πιστεύετε ότι προκαλούν ερεθισμό στο χόνδρο. Το πρόβλημα είναι ότι ο χόνδρος είναι απαλλαγμένος από οποιαδήποτε νευρική απόληξη. Άλλοι πιστεύουν ότι ο πόνος είναι αποτέλεσμα του ερεθισμού των μαλακών ιστών που περιβάλλουν την επιγονατίδα.
Αυτό που ξέρουμε είναι ότι πολλοί άνθρωποι με αυτή την κατάσταση έχουν παρόμοια εξεταστικά ευρήματα και μια ίδια εμφάνιση του χόνδρου κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.
Ο χόνδρος σε άτομα με χονδρομαλάκυνση συχνά χαρακτηρίζεται από κύστες, ρωγμές και ξεφτίσματα της κανονικά λείας επιφάνειας του χόνδρου. Σε ορισμένες πιο σοβαρές περιπτώσεις, ο χόνδρος ,μπορεί να γίνει λεπτός δίνοντας την εντύπωση πρώιμης αρθρίτιδας του γόνατος.
ΑΙΤΙΑ
Επηρεάζει συχνά τους νέους κατά τα άλλα υγιή αθλητικά άτομα. Οι γυναίκες πιο συχνά. Για πιο λόγο συμβαίνει αυτό είναι άγνωστο, αλλά πιστεύεται ότι έχουν να κάνουν με ανατομικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών στις οποίες οι γυναίκες βιώνουν αυξημένες πλευρικές δυνάμεις στην επιγονατίδα.
Υπάρχουν πολλές αιτίες για τον πρόσθιο πόνο ή πόνο γύρω από την επιγονατίδα.
-σύνδρομο plica
-επιγονατιδικά υπεξαρθρήματα
-υπερεπιγονατιδική θυλακίτιδα
-τενοντίτιδα επιγονατιδικού
Οι ασθενείς θα πρέπει να αξιολογούνται από ιατρό που είναι γνώστης των διαφορετικών διαγνώσεων, ώστε να μπορεί να βοηθήσει και να καθοδηγήσει στην βέλτιστη θεραπεία.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η θεραπεία της χονδρομαλάκυνσης παραμένει αμφιλεγόμενη, αλλά οι περισσότεροι ασθενείς βλέπουν αποτελέσματα ακολουθώντας ένα σωστό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας. Αποφυγή επώδυνων δραστηριοτήτων που ερεθίζουν το γόνατο για αρκετές βδομάδες ακολουθούμενη από σταδιακή επιστροφή στην αθλητική δραστηριότητα είναι πάντα το πρώτο βήμα στη θεραπεία.
Ήπιες δραστηριότητες όπως κολύμβηση, ποδηλασία, μπορούν να επιτρέψουν στον αθλητή να διατηρήσει τη φυσική του κατάσταση.
Το επόμενο βήμα στη θεραπεία είναι ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας που θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην ενίσχυση των μυών του γοφού και των μυών του μηρού.
Παλαιότερες μέθοδοι θεραπείας επικεντρώνονται στον τετρακέφαλο αλλά πιο πρόσφατη έρευνα έδειξε την σημασία του συνόλου των μυών των κάτω άκρων για την σωστή αντιμετώπιση του μηχανισμού του γόνατος.
Η χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται μετά την αποτυχία της συντηρητικής αγωγής, η οποία ακολουθήθηκε για διάστημα τουλάχιστον ενός έτους και συνιστάται σε ανοικτή ή αρθροσκοπική απόξεση (shaving) του προσβεβλημένου χόνδρου και αφαίρεση των νεκρωτικών στοιχείων, ενώ παράλληλα διενεργούνται τρυπανισμοί του υποχόνδριου οστού ώστε να δημιουργηθούν νέες οδοί αιμάτωσης.
Εφόσον απαιτείται γίνεται διόρθωση της φοράς του εκτατικού μηχανισμού του γόνατος, ώστε να περιοριστεί η προς τα έξω παρεκτόπιση της επιγονατίδας: χαλάρωση των έξω καθεκτικών συνδέσμων προς τα έσω μετάθεση του κνημιαίου κυρτώματος κ.α.
Το τι επέμβαση χρειάζεται ο ασθενής το αποφασίζει ο έμπειρος ιατρός μετά από μια εκτενή παρακολούθηση – εξέταση του ασθενή.
