Ατυχήματα συμβαίνουν σε παιδικές χαρές. Η χρήση ποδηλάτου μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμούς. Η οδήγηση σε skateboard μπορεί να οδηγήσει σε κατάγματα. Η συμμετοχή σε αθλήματα μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό από υπερβολική χρήση. 

Ο κατάλογος των δραστηριοτήτων και των τραυματισμών που σχετίζονται με αυτές τις δραστηριότητες είναι μακρύς και ακούγεται ανησυχητικός. Πράγματι, οι ορθοπαιδικοί μου έχουμε συμβάλει στη βιβλιογραφία που συζητά τους τραυματισμούς που υπέστη ένα παιδί που συμμετέχει σε παιχνίδι και αθλήματα.

Στα παιδιά αρέσει να τρέχουν, να σκαρφαλώνουν, να πηδούν και να συμμετέχουν σε πολλές δραστηριότητες που ενέχουν κίνδυνο τραυματισμού. Κανείς δεν θα υποστήριζε ότι ο κίνδυνος μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό, αλλά ο κίνδυνος είναι μέρος της ζωής και μπορεί να είναι διασκεδαστικό.

Η χρήση της παιδικής χαράς, ο αθλητισμός και άλλες δραστηριότητες παιχνιδιού αποτελούν σημαντικό μέρος της ανάπτυξης της παιδικής ηλικίας. Είναι κατά τη διάρκεια αυτών των δραστηριοτήτων που ένα παιδί μαθαίνει να κάνει κρίσεις σχετικά με τον κίνδυνο, το ύψος, το μήκος, τη δύναμη και τις ικανότητές του. Απολαμβάνουν την αίσθηση της ολοκλήρωσης όταν ολοκληρώνουν μια εργασία που φαινόταν δύσκολη. Βλέπουμε πώς η ικανοποίηση για την επίτευξη κάτι φέρνει την αυτοπεποίθηση να δοκιμάσουμε κάτι νέο στο μέλλον. Όλοι οι γονείς μπορούν να θυμούνται την περηφάνια στο πρόσωπο του παιδιού τους όταν δήλωσαν περήφανα: «Κοίτα τι μπορώ να κάνω».

Γιατί οι άνθρωποι συμμετέχουν φυσικά σε κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό; Θα μπορούσατε να υποστηρίξετε ότι τα παιδιά δεν γνωρίζουν καλύτερα, αλλά οι ενήλικες συμμετέχουν τακτικά σε δραστηριότητες που τα θέτουν επίσης σε κίνδυνο τραυματισμού. Τα ακραία αθλήματα είναι πιο δημοφιλή από ποτέ. Ίσως η εκμάθηση της διαχείρισης του κινδύνου είναι μέρος της υγιούς ανάπτυξης των παιδιών. 

Υπάρχουν ιστορίες που αναφέρθηκαν στα μέσα ενημέρωσης σχετικά με την αφαίρεση παιδικών χαρών και την αποτροπή των παιδιών να τρέχουν έξω κατά τη διάρκεια του σχολείου λόγω του κινδύνου τραυματισμού. Αυτό είναι ατυχές. Οι παιδικές χαρές εφευρέθηκαν μόνο για να αντικαταστήσουν το δέντρο ή τον φράχτη που τα παιδιά σκαρφάλωναν ήδη και όλοι οι γονείς γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι να κάνουν ένα παιδί να σταματήσει να τρέχει. Υπάρχει κάτι φυσιολογικό στο παιδί που είναι ενεργό. Παρόλο που ένα παιδί μπορεί να τραυματιστεί ενώ τρέχει ή πηδά, θα ήταν δύσκολο να βρεθεί κάποιος να υποστηρίξει ότι η δραστηριότητα είναι κακή για τα παιδιά. 

Τα παιδιά δεν έχουν την εμπειρία και τις γνώσεις που χρειάζονται για να πάρουν τις καλύτερες αποφάσεις. Ο κίνδυνος τραυματισμού στα παιδιά απαιτεί επίβλεψη από ενήλικα και είναι ο πιο αξιόπιστος τρόπος για να αποφευχθεί ο περιττός κίνδυνος. Οι ενήλικες μπορούν και πρέπει να λάβουν μέτρα για να δημιουργήσουν ένα ασφαλέστερο περιβάλλον για να παίξει ένα παιδί. Ακολουθούν ορισμένες οδηγίες για την αποφυγή τραυματισμών:

• Βάλτε το παιδί σας να παίξει με εξοπλισμό παιδικής χαράς κατάλληλο για την ηλικία του και ακολουθήστε τις οδηγίες που είναι αναρτημένες στην παιδική χαρά.
• Το έδαφος πρέπει να είναι κατασκευασμένο από πιο μαλακό υλικό, όπως καουτσούκ ή ροκανίδια.
• Ελέγξτε τη θερμοκρασία της τσουλήθρας και του άλλου εξοπλισμού με το χέρι σας προτού το παιδί σας αρχίσει να παίζει.
• Μην αφήνετε ένα μικρό παιδί να κατεβαίνει την τσουλήθρα στην αγκαλιά κάποιου άλλου.
• Όταν χρησιμοποιείτε ποδήλατα, σκούτερ και άλλα παιχνίδια ιππασίας, να φοράτε κατάλληλο εξοπλισμό ασφαλείας—συμπεριλαμβανομένου ενός καλά τοποθετημένου κράνους.

Στο μεγαλύτερο παιδί, ο αθλητισμός γίνεται μεγαλύτερο μέρος της ζωής. Το ίδιο αθλητικό παιχνίδι όλο το χρόνο είναι πλέον μέρος της ζωής τους και ο τραυματισμός από υπερβολική χρήση είναι συνηθισμένος. Διδάξτε τον νεαρό αθλητή σας να ακούει το σώμα του. Εάν πονάει, σταματήστε. Τα παιδιά που παίζουν μέσα από τον πόνο θα καταλήξουν τελικά στον ιατρό.