Το κάταγμα της κοτύλης είναι ένα σπάσιμο στο τμήμα της υποδοχής της άρθρωσης του ισχίου. Αυτά τα κατάγματα της κόγχης του ισχίου δεν είναι συνηθισμένα — συμβαίνουν πολύ λιγότερο συχνά από τα κατάγματα του άνω μηριαίου οστού ή της κεφαλής του μηριαίου (το σφαιρικό τμήμα της άρθρωσης).

Η πλειονότητα των καταγμάτων της κοτύλης προκαλείται από κάποιου είδους συμβάν υψηλής ενέργειας, όπως μια σύγκρουση αυτοκινήτου. Πολλές φορές οι ασθενείς θα έχουν επιπλέον τραυματισμούς που απαιτούν άμεση θεραπεία.

Σε μικρότερο αριθμό περιπτώσεων, ένα περιστατικό χαμηλής ενέργειας, όπως η πτώση από την όρθια θέση, μπορεί να προκαλέσει κάταγμα κοτύλης σε ένα ηλικιωμένο άτομο που έχει πιο αδύναμα οστά.

Η θεραπεία για τα κατάγματα της κοτύλης συχνά περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας του ισχίου και τη σταθεροποίηση της άρθρωσης του ισχίου.

Ανατομία

Το ισχίο είναι μια από τις μεγαλύτερες αρθρώσεις του σώματος. Είναι μια άρθρωση «μπίλιας και υποδοχή». Η υποδοχή σχηματίζεται από την κοτύλη, η οποία είναι μέρος της λεκάνης. Η μπάλα είναι η μηριαία κεφαλή, η οποία είναι το άνω άκρο του μηριαίου οστού.

Η κοτύλη είναι η «υποδοχή» της άρθρωσης του ισχίου «ball-and-socket».

Οι επιφάνειες των οστών της μπάλας και της υποδοχής καλύπτονται με αρθρικό χόνδρο—μια λεία, ολισθηρή ουσία που προστατεύει και μαλακώνει τα οστά και τους επιτρέπει να κινούνται εύκολα.

Ζώνες ιστού που ονομάζονται σύνδεσμοι συνδέουν το ένα οστό με το άλλο. Αυτοί οι σύνδεσμοι βοηθούν στην παροχή τόσο λειτουργίας όσο και σταθερότητας στην άρθρωση του ισχίου, επιτρέποντάς της να κινείται χωρίς να πέφτει από την υποδοχή.

Τα κύρια νεύρα, τα αιμοφόρα αγγεία και τμήματα του εντέρου, της ουροδόχου κύστης και των αναπαραγωγικών οργάνων περνούν όλα μέσα ή κοντά στη λεκάνη. Αυτές οι δομές μπορεί περιστασιακά να καταστραφούν ως αποτέλεσμα τραυματισμού στην κοτύλη.

Περιγραφή

Τα κατάγματα της κοτύλης ποικίλλουν. Για παράδειγμα, το οστό μπορεί να σπάσει κατευθείαν στην υποδοχή ή να θρυμματιστεί σε πολλά κομμάτια. Όταν η κοτύλη υποστεί κάταγμα, η κεφαλή του μηριαίου μπορεί να μην εφαρμόζει πλέον σταθερά στην υποδοχή και η επιφάνεια του χόνδρου και των δύο οστών μπορεί να καταστραφεί.

Εάν η άρθρωση παραμένει ακανόνιστη ή ασταθής, η συνεχιζόμενη βλάβη του χόνδρου στις επιφάνειες μπορεί να οδηγήσει σε αρθρίτιδα.

Σοβαρότητα

Η σοβαρότητα του τραυματισμού εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως:

• Ο αριθμός και το μέγεθος των θραυσμάτων κατάγματος
• Η ποσότητα κάθε κομματιού είναι εκτός θέσης (μετατοπισμένο) — Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα σπασμένα άκρα των οστών ευθυγραμμίζονται επαρκώς. Σε πιο σοβαρά κατάγματα, μπορεί να υπάρχει μεγάλο κενό μεταξύ των σπασμένων κομματιών ή τα θραύσματα μπορεί να επικαλύπτονται μεταξύ τους.
• Ο τραυματισμός στις επιφάνειες του χόνδρου τόσο της κοτύλης όσο και της κεφαλής του μηριαίου οστού
• Ο τραυματισμός των γύρω μαλακών ιστών, όπως οι μύες, οι τένοντες, τα νεύρα και το δέρμα

Εάν το οστό σπάσει με τέτοιο τρόπο ώστε θραύσματα οστών να προεξέχουν μέσα από το δέρμα ή μια πληγή διεισδύσει στο σπασμένο οστό, το κάταγμα ονομάζεται «ανοιχτό» ή σύνθετο κάταγμα. Αυτός ο τύπος κατάγματος είναι ιδιαίτερα σοβαρός επειδή, μόλις ανοίξει το δέρμα, μπορεί να εμφανιστεί μόλυνση τόσο στο τραύμα όσο και στο οστό. Απαιτείται άμεση θεραπεία για την πρόληψη της μόλυνσης.

Τα ανοιχτά κατάγματα της κοτύλης είναι σπάνια επειδή η άρθρωση του ισχίου καλύπτεται καλά με μαλακούς ιστούς. Όταν συμβαίνουν, είναι συνήθως το αποτέλεσμα τραύματος πολύ υψηλής ενέργειας.

Είδη τραυματισμού

Η ανατομία της λεκάνης παρέχει οστική υποστήριξη τόσο για το πρόσθιο όσο και για το οπίσθιο μέρος της υποδοχής του ισχίου. Οι γιατροί έχουν εντοπίσει μια σειρά από διαφορετικά μοτίβα κατάγματος κοτύλης. Αυτά τα μοτίβα κατάγματος βασίζονται σε:

• Τοποθεσία: όπως σπάσιμο στην πρόσθια (μπροστινή) ή οπίσθια (πίσω) στήλη του οστού ή στην περιοχή γύρω από το οστέινο χείλος (τοίχωμα) της κοτύλης
• Προσανατολισμός: όπως ένα σπάσιμο που είναι ευθεία κατά μήκος του οστού

Τα κατάγματα της κοτύλης μπορούν επίσης να εμφανιστούν σε συνδυασμό μοτίβων. Η γνώση της σοβαρότητας και του συγκεκριμένου μοτίβου του κατάγματος σας θα βοηθήσει τον γιατρό σας να καθορίσει τη θεραπεία.

Τα είδη κατάγματος κοτύλης περιλαμβάνουν:

Αιτία

Ένα κάταγμα της κοτύλης προκύπτει όταν μια δύναμη οδηγεί την κεφαλή του μηριαίου οστού στην κοτύλη. Αυτή η δύναμη μπορεί να μεταδοθεί από το γόνατο (όπως το χτύπημα του γόνατου στο ταμπλό σε μια μετωπική σύγκρουση αυτοκινήτου) ή από το πλάι (όπως πτώση από μια σκάλα απευθείας στο ισχίο). Ανάλογα με την κατεύθυνση της δύναμης, η κεφαλή του μηριαίου οστού μερικές φορές ωθείται έξω από την υποδοχή του ισχίου, ένας τραυματισμός που ονομάζεται εξάρθρωση ισχίου.

Όταν το κάταγμα προκαλείται από πρόσκρουση υψηλής ενέργειας, οι ασθενείς συχνά εμφανίζουν εκτεταμένη αιμορραγία και έχουν άλλους σοβαρούς τραυματισμούς που απαιτούν επείγουσα προσοχή.

Τα κατάγματα της κοτύλης προκαλούνται μερικές φορές από αδύναμο ή ανεπαρκές οστό. Αυτό είναι πιο συχνό σε ηλικιωμένους ασθενείς των οποίων τα οστά έχουν εξασθενήσει από την οστεοπόρωση. Αν και αυτοί οι ασθενείς δεν φέρουν συχνά άλλους τραυματισμούς, μπορεί να έχουν πολύπλοκα ιατρικά προβλήματα, όπως καρδιακές παθήσεις ή διαβήτη.

Συμπτώματα

Το κάταγμα της κοτύλης είναι σχεδόν πάντα επώδυνο. Ο πόνος επιδεινώνεται με την κίνηση.

Εάν έχει προκληθεί βλάβη στα νεύρα με τον τραυματισμό, ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί μούδιασμα, αδυναμία ή μυρμήγκιασμα στο πόδι.

Εξέταση γιατρού

Σταθεροποίηση έκτακτης ανάγκης

Οι ασθενείς με κατάγματα που προκαλούνται από τραύμα υψηλής ενέργειας σχεδόν πάντα θα πηγαίνουν ή θα μεταφέρονται σε κέντρο επείγουσας φροντίδας ή δωμάτιο έκτακτης ανάγκης για αρχική θεραπεία λόγω της σοβαρότητας των συμπτωμάτων τους.

Εάν το κάταγμα οφείλεται σε τραύμα υψηλής ενέργειας, μπορεί επίσης να υπάρχουν τραυματισμοί στο κεφάλι, στο στήθος, στην κοιλιά ή στα πόδια. Εάν υπάρχει σημαντική απώλεια αίματος, μπορεί να οδηγήσει σε σοκ — μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε ανεπάρκεια οργάνων.

Σωματική εξέταση

Ο γιατρός σας θα πραγματοποιήσει μια ενδελεχή εξέταση της λεκάνης, των γοφών και των ποδιών σας. Θα ελέγξει επίσης εάν μπορείτε να μετακινήσετε τους αστραγάλους και τα δάχτυλά σας και να αισθανθείτε αίσθηση στο κάτω μέρος των ποδιών σας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα νεύρα μπορεί να τραυματιστούν την ίδια στιγμή που η κοτύλη έχει σπάσει.

Ο γιατρός σας θα εξετάσει επίσης προσεκτικά το υπόλοιπο σώμα σας για να διαπιστώσει εάν έχετε υποστεί άλλους τραυματισμούς.

Μελέτες Απεικόνισης

Ακτινογραφίες. Αυτές οι μελέτες παρέχουν εικόνες πυκνών δομών, όπως τα οστά. Οι ακτινογραφίες των καταγμάτων της κοτύλης λαμβάνονται από διάφορες γωνίες για να δείξουν το μοτίβο του κατάγματος και πόσο εκτός θέσης είναι τα οστά (μετατόπιση).

Αξονική τομογραφία (CT). Λόγω της πολύπλοκης ανατομίας της λεκάνης, συνήθως παραγγέλνεται αξονική τομογραφία για κατάγματα κοτύλης. Η σάρωση θα παρέχει στον γιατρό σας μια πιο λεπτομερή εικόνα διατομής του ισχίου σας και μπορεί να είναι χρήσιμη στον προεγχειρητικό σχεδιασμό.

Θεραπεία

Ο γιατρός σας θα λάβει υπόψη πολλά πράγματα κατά τον προγραμματισμό της θεραπείας σας, όπως:

• Το συγκεκριμένο σχέδιο του κατάγματος
• Την μετατόπιση των οστών
• Η συνολική κατάσταση της υγείας σας

Μη Χειρουργική Θεραπεία

Μη χειρουργική θεραπεία μπορεί να συνιστάται για σταθερά κατάγματα στα οποία τα οστά δεν μετατοπίζονται. Μπορεί επίσης να συνιστάται σε ασθενείς που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για χειρουργικές επιπλοκές. Για παράδειγμα, ασθενείς με σοβαρή οστεοπόρωση, καρδιακές παθήσεις ή άλλες ιατρικές ανησυχίες μπορεί να μην είναι σε θέση να ανεχθούν χειρουργική επέμβαση.

Η μη χειρουργική θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:

• Βοηθήματα βάδισης. Για να αποφύγετε να σηκώσετε βάρος στο πόδι σας, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει να χρησιμοποιείτε πατερίτσες ή περιπατητή τύπου «Π» για έως και 3 μήνες—ή μέχρι να επουλωθούν πλήρως τα οστά σας.
• Βοηθήματα τοποθέτησης. Εάν ο γιατρός σας ανησυχεί για την αστάθεια της άρθρωσης – η σφαίρα του ισχίου σας (κεφαλή μηριαίου) να γλιστράει μέσα ή να βγαίνει από την υποδοχή – μπορεί να περιορίσει τη θέση του ισχίου σας, περιορίζοντας το πόσο επιτρέπεται να το λυγίσετε. Μια συσκευή τοποθέτησης ποδιών, όπως ένα μαξιλάρι απαγωγής ή ένα σύστημα ακινητοποίησης γονάτων, μπορεί να σας βοηθήσει να διατηρήσετε αυτούς τους περιορισμούς.
• Φάρμακα. Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα για την ανακούφιση του πόνου, καθώς και ένα αντιπηκτικό (αραιωτικό του αίματος) για να μειώσει τον κίνδυνο σχηματισμού θρόμβων αίματος στις φλέβες των ποδιών σας.

Χειρουργική Θεραπεία

Τα περισσότερα κατάγματα της κοτύλης αντιμετωπίζονται με χειρουργική επέμβαση. Επειδή τα κατάγματα της κοτύλης βλάπτουν την επιφάνεια του χόνδρου του οστού, ένας σημαντικός στόχος της χειρουργικής επέμβασης είναι η αποκατάσταση μιας λείας, ολισθαίνουσας επιφάνειας του ισχίου.

Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο γιατρός σας θα ανακατασκευάσει τη φυσιολογική ανατομία της άρθρωσης του ισχίου – ευθυγραμμίζοντας τα θραύσματα των οστών για να αποκαταστήσει την επιφάνεια της κοτύλης και τοποθετώντας την κεφαλή του μηριαίου στην υποδοχή του ισχίου.

Χρόνος επέμβασης. Τα περισσότερα κατάγματα της κοτύλης δεν χειρουργούνται με τον σωστό τρόπο. Ο γιατρός σας μπορεί να καθυστερήσει την επέμβαση για μερικές ημέρες για να βεβαιωθεί ότι η συνολική σας κατάσταση είναι σταθερή και ότι είστε προετοιμασμένοι για τη διαδικασία.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο γιατρός σας μπορεί να τοποθετήσει το πόδι σας σε σκελετική έλξη για να ακινητοποιήσει το κάταγμα και να αποτρέψει επιπλέον τραυματισμό ή βλάβη στην υποδοχή του ισχίου. Στη σκελετική έλξη, εμφυτεύεται μια μεταλλική καρφίτσα στο μηριαίο οστό ή στο οστό της κνήμης. Τα βάρη που συνδέονται με τον πείρο τραβούν απαλά το πόδι, διατηρώντας τα σπασμένα θραύσματα οστών σε όσο το δυνατόν κανονική θέση. Για πολλούς ασθενείς, η σκελετική έλξη παρέχει επίσης κάποια ανακούφιση από τον πόνο.

Ανοιχτή Μείωση και Εσωτερική Στερέωση

Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, τα μετατοπισμένα οστικά θραύσματα πρώτα επανατοποθετούνται (μειώνονται) στην κανονική τους ευθυγράμμιση. Στη συνέχεια, ο γιατρός σας θα συνδέσει μεταλλικές πλάκες και βίδες στις εξωτερικές επιφάνειες του οστού για να συγκρατήσει τα θραύσματα μαζί ενώ επουλώνονται.

Ανάλογα με τη θέση του κατάγματος σας, ο γιατρός σας θα κάνει μια τομή κατά μήκος του μπροστινού, του πλάγιου ή του πίσω μέρους του ισχίου σας. Περιστασιακά, χρησιμοποιείται ένας συνδυασμός προσεγγίσεων ή μια εναλλακτική προσέγγιση.

Ολική αρθροπλαστική ισχίου

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κοτύλη είναι τόσο κατεστραμμένη που η επισκευή ή η ανακατασκευή είναι απίθανο να δώσει ένα καλό μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα. Σε αυτή την περίπτωση, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ολική αντικατάσταση ισχίου. Σε αυτή τη διαδικασία, το κατεστραμμένο οστό και ο αρθρικός χόνδρος αφαιρούνται και αντικαθίστανται με τεχνητά μέρη (προσθετική).

Όποτε είναι δυνατόν, ο γιατρός θα επανατοποθετήσει τα οστά στην κανονική τους ευθυγράμμιση χρησιμοποιώντας στερέωση με βίδα και πλάκα πριν από την εκτέλεση της ολικής αρθροπλαστικής ισχίου. Ωστόσο, εάν αυτό δεν είναι εφικτό, ο γιατρός μπορεί να καθυστερήσει τη διαδικασία για ένα χρονικό διάστημα ώστε να επιτρέψει στο κάταγμα να επουλωθεί πρώτα στην μη ευθυγραμμισμένη θέση του. Στη συνέχεια θα πραγματοποιήσει την ολική αντικατάσταση ισχίου—αντικαθιστώντας την ακανόνιστη υποδοχή ισχίου με την ολική πρόσθεση ισχίου.

Ο γιατρός σας θα εξετάσει πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας και του επιπέδου δραστηριότητάς σας, για να καθορίσει εάν η ολική αρθροπλαστική ισχίου είναι η καταλληλότερη θεραπεία.

Αποθεραπεία

Διαχείριση του πόνου

Μετά την επέμβαση, θα νιώσετε λίγο πόνο. Αυτό είναι ένα φυσικό μέρος της διαδικασίας επούλωσης. Ο γιατρός και οι νοσοκόμες σας θα εργαστούν για να μειώσουν τον πόνο σας, κάτι που μπορεί να σας βοηθήσει να αναρρώσετε από τη χειρουργική επέμβαση γρηγορότερα.

Συχνά συνταγογραφούνται φάρμακα για βραχυπρόθεσμη ανακούφιση από τον πόνο μετά την επέμβαση. Πολλοί τύποι φαρμάκων είναι διαθέσιμοι για να βοηθήσουν στη διαχείριση του πόνου, συμπεριλαμβανομένων των οπιοειδών, των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ) και των τοπικών αναισθητικών. Ο γιατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει έναν συνδυασμό αυτών των φαρμάκων για να βελτιώσει την ανακούφιση από τον πόνο, καθώς και να ελαχιστοποιήσει την ανάγκη για οπιοειδή.

Να γνωρίζετε ότι, αν και τα οπιοειδή βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου μετά την επέμβαση, είναι ναρκωτικά και μπορεί να είναι εθιστικά. Η εξάρτηση από τα οπιοειδή και η υπερδοσολογία έχει γίνει ένα κρίσιμο ζήτημα δημόσιας υγείας στις ΗΠΑ. Είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε οπιοειδή μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού σας. Μόλις ο πόνος σας αρχίσει να βελτιώνεται, σταματήστε να παίρνετε οπιοειδή. Μιλήστε με το γιατρό σας εάν ο πόνος σας δεν έχει αρχίσει να βελτιώνεται εντός λίγων ημερών από την επέμβαση.

Αποφόρτιση

Οι περισσότεροι ασθενείς χρειάζονται πατερίτσες ή περιπατητή για κάποιο χρονικό διάστημα. Για ορισμένους ασθενείς, η μερική φόρτωση βάρους μπορεί να επιτρέπεται μετά από 6 έως 8 εβδομάδες. Δεν θα επιτρέπεται η πλήρης μεταφορά βάρους έως ότου τα οστά σας επουλωθούν πλήρως, κάτι που συνήθως διαρκεί από 3 έως 4 μήνες. Μπορεί να χρειαστείτε τη χρήση μπαστουνιού ή βοήθημα βάδισης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Είναι σημαντικό να ακολουθείτε τις ειδικές οδηγίες του γιατρού σας για την άσκηση βάρους. Το περπάτημα στο τραυματισμένο πόδι σας πριν από την επούλωση ή η συμμετοχή σε σωματικές δραστηριότητες πολύ σύντομα μπορεί να προκαλέσει μετατόπιση του κατάγματος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ανομοιομορφία στην υποδοχή του ισχίου ή σε επαναλαμβανόμενη αστάθεια στην άρθρωση του ισχίου.

Φυσικοθεραπεία

Παρά τους περιορισμούς στη μεταφορά βάρους, ο γιατρός σας μπορεί να ενθαρρύνει την πρώιμη κίνηση. Αυτό σημαίνει να σηκώνεστε από το κρεβάτι και να κάνετε όσο το δυνατόν περισσότερες κινήσεις με περιορισμό φόρτισης. Σε πολλές περιπτώσεις, ένας φυσιοθεραπευτής θα δώσει οδηγίες για το πώς να ξεκινήσετε με ασφάλεια να κινείτε και να χρησιμοποιείτε πατερίτσες ή περιπατητή τύπου «Π».

Με την πάροδο του χρόνου θα μάθετε άλλες ασκήσεις που θα σας βοηθήσουν να χτίσετε δύναμη και αντοχή, ώστε να μπορείτε να εκτελείτε καλύτερα τις καθημερινές σας δραστηριότητες.

Δραστηριότητες Αθλητισμού και Γυμναστικής

Εάν ο στόχος σας είναι να συνεχίσετε τις αθλητικές ή γυμναστικές δραστηριότητες, ο γιατρός σας θα σας καθοδηγήσει σε μια σταδιακή εξέλιξη σε πιο έντονες δραστηριότητες. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι λόγω της περίπλοκης φύσης πολλών καταγμάτων κοτύλης, πολλοί ασθενείς δεν μπορούν να επιστρέψουν στα επίπεδα δραστηριότητας πριν από τον τραυματισμό.

Ο γιατρός σας θα σας πει πότε είναι ασφαλές να ξεκινήσετε δραστηριότητες χαμηλού αντίκτυπου, όπως το κολύμπι ή/και η οδήγηση σταθερού ποδηλάτου. Ωστόσο, μπορεί να χρειαστούν από 6 έως 12 μήνες για να επιστρέψετε σε πιο έντονες αθλητικές δραστηριότητες.

Επιπλοκές

Ακόμη και όταν η χειρουργική επέμβαση είναι επιτυχής, ορισμένοι ασθενείς θα αντιμετωπίσουν επιπλοκές που μπορεί να οδηγήσουν στην ανάγκη για επιπλέον χειρουργική επέμβαση.

Μόλυνση

Αν και οι πρόοδοι στη θεραπεία και στις στείρες χειρουργικές τεχνικές συνεχίζουν να βοηθούν στην πρόληψη λοιμώξεων μετά από χειρουργική επέμβαση, μερικές φορές εμφανίζονται λοιμώξεις του χειρουργικού σημείου.

Αυτές οι λοιμώξεις μπορεί να αναπτυχθούν κοντά στην επιφάνεια του δέρματος γύρω από μια τομή ή βαθιά στο χειρουργικό τραύμα. Οι επιφανειακές λοιμώξεις συνήθως αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά για 1 έως 2 εβδομάδες. Οι βαθύτερες λοιμώξεις μπορούν να προκαλέσουν περαιτέρω επουλωτικές επιπλοκές και μπορεί να οδηγήσουν σε λοιμώξεις που είναι δύσκολο να θεραπευτούν. Συνήθως απαιτούν χειρουργική επέμβαση για τον ενδελεχή καθαρισμό της πληγής καθώς και μεγαλύτερη διάρκεια αντιβιοτικών, συνήθως 4 έως 6 εβδομάδες.

Θρόμβοι αίματος

Η κινητικότητά σας μετά την επέμβαση θα είναι περιορισμένη. Αυτό μπορεί να επιβραδύνει την κανονική ροή του αίματος στα πόδια σας και να αυξήσει τον κίνδυνο για θρόμβο αίματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας θρόμβος αίματος μπορεί να απελευθερωθεί από το τοίχωμα της φλέβας και να ταξιδέψει στους πνεύμονες. Αυτό ονομάζεται πνευμονική εμβολή και μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή.

Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει ένα αραιωτικό αίματος (αντιπηκτικά) για να αποτρέψει τη δημιουργία θρόμβων αίματος στις βαθιές φλέβες των ποδιών σας.

Μετατραυματική Αρθρίτιδα

Ακόμη και όταν αντιμετωπιστούν επιτυχώς, τα κατάγματα της κοτύλης μπορεί να βλάψουν τη λεία επιφάνεια της άρθρωσης, καθιστώντας πιο πιθανό την ανάπτυξη αρθρίτιδας κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης ή ακόμη και χρόνια μετά από έναν τραυματισμό. Με την πάροδο του χρόνου, ο αρθρικός χόνδρος που προστατεύει την άρθρωση φθείρεται, οδηγώντας σε αυξανόμενο πόνο και δυσκαμψία.

Η μετατραυματική αρθρίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί όπως άλλες μορφές οστεοαρθρίτιδας — με φυσικοθεραπεία, βοηθήματα βάδισης, φάρμακα και αλλαγές στον τρόπο ζωής. Σε σοβαρές περιπτώσεις που περιορίζουν τη δραστηριότητα, η ολική αρθροπλαστική ισχίου μπορεί να είναι η καλύτερη επιλογή για την ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Κάκωση ισχιακού νεύρου

Το ισχιακό νεύρο είναι ένα μεγάλο νεύρο που περνά κοντά στο πίσω μέρος της υποδοχής του ισχίου. Υποστηρίζει την κίνηση και την αίσθηση στο πόδι. Το ισχιακό νεύρο μπορεί να τραυματιστεί ή να καταστραφεί κατά τον αρχικό τραυματισμό ή κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.

Τις περισσότερες φορές, ο τραυματισμός του ισχιακού νεύρου οδηγεί σε «πτώση του ποδιού», μια κατάσταση κατά την οποία ο ασθενής δεν μπορεί να σηκώσει τον αστράγαλο ή τα δάχτυλα των ποδιών από το πάτωμα όταν περπατά. Οι τραυματισμοί των νεύρων μπορεί να ποικίλλουν σε σοβαρότητα και ο βαθμός ανάκτησης μπορεί να ποικίλλει.

Έκτοπη Οστεοποίηση

Ένα σπάνιο πρόβλημα που μπορεί να παρουσιαστεί μετά την επέμβαση είναι η ανάπτυξη οστού στους μύες, τους τένοντες και τους συνδέσμους γύρω από την υποδοχή του ισχίου. Αυτό ονομάζεται έκτοπη οστεοποίηση. Όταν συμβεί αυτό, το οστό αναπτύσσεται εκεί που δεν θα έπρεπε και μπορεί να προκαλέσει ακαμψία που δεν σχετίζεται άμεσα με την κατάσταση του χόνδρου της υποδοχής του ισχίου. Σε περιπτώσεις όπου η ποσότητα του επιπλέον οστού είναι αρκετά μεγάλη ώστε να παρεμποδίζει την ευελιξία και τη λειτουργία, μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική αφαίρεση.

Αγγειακή Νέκρωση

Η παροχή αίματος στο οστό μπορεί να διαταραχθεί τη στιγμή του τραυματισμού. Ακόμη και με επιτυχή χειρουργική αποκατάσταση, εάν διαταραχθεί η κανονική ροή του αίματος και η διατροφή που είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της υγείας των οστών, τα κύτταρα των οστών θα πεθάνουν. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται αγγειακή νέκρωση.

Ένα κάταγμα της κοτύλης μπορεί να οδηγήσει σε αγγειακή νέκρωση στην κεφαλή του μηριαίου οστού καθώς και στην κοτύλη. Καθώς τα οστικά κύτταρα πεθαίνουν, το οστό σταδιακά θρυμματίζεται και καταρρέει, μαζί με τον λείο χόνδρο που το προστατεύει. Χωρίς αυτόν τον λείο χόνδρο, το οστό τρίβεται πάνω στα οστά, οδηγώντας σε αυξημένο πόνο, αρθρίτιδα και απώλεια κίνησης και λειτουργίας.

Αποτελέσματα

Χρειάζονται συνήθως από 9 έως 12 μήνες για να επουλωθεί πλήρως ένα κάταγμα της κοτύλης. Τα αποτελέσματα της θεραπείας θα διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή, ανάλογα με τα ακόλουθα:

• Είδος και σοβαρότητα του κατάγματος
• Άλλοι τραυματισμοί που σχετίζονται με το τραύμα
• Η ηλικία του ασθενούς και η ποιότητα των οστών
• Η γενική υγεία του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης καπνίσματος. Η έρευνα δείχνει ότι το κάπνισμα μπορεί να επιβραδύνει την επούλωση των οστών και να αυξήσει τον κίνδυνο για άλλες επιπλοκές

Λόγω της σοβαρής φύσης των καταγμάτων της κοτύλης – καθώς και της πιθανότητας ανάπτυξης μακροχρόνιων επιπλοκών – πολλοί ασθενείς δεν μπορούν να επιστρέψουν στο ίδιο επίπεδο δραστηριότητας που είχαν πριν από τον τραυματισμό τους.